Wschód słońca w Siemczynie.

    Pierwszej nocy po przyjeździe do Siemczyna, nie mogłyśmy zbyt dobrze pospać
i razem z Evie obudziłyśmy się, kiedy na dworze było jeszcze ciemno.
   Trzeba Wam wiedzieć, że nocleg miałyśmy zapewniony w Pałacu Siemczyno.
Siemczyno to wieś położona niedaleko Czaplinka i Złocieńca, w malowniczej okolicy
powiatu drawskiego. Jest to naprawdę przepiękna okolica a we wsi
znajduje się barokowy pałac, rodowa siedziba rodziny von Goltz.
    Mimo, że hotel nazywany jest pałacem, tak naprawdę część użytkowa znajduje się
w dawnym folwarku a pałac jest w remoncie i sądząc po tempie prac, jeszcze długo
trzeba nam będzie czekać na zobaczenie go w całej świetności.

Tak wygląda teraz:

Tak ma wyglądać po remoncie:

A tak z kolei, wygląda z zewnątrz baza hotelowa. Może niezbyt imponująco
ale wewnątrz jest naprawdę nieźle. Czysto, przytulnie, jest winda oraz restauracja
z naprawdę pysznymi posiłkami. A śniadanie!!! Godne pałacu. Przepyszne i bogate.

   Wracając do poranka. Skoro świt, wyszłam na spacer po pałacowym lesie,
wyposażona jedynie w aparat w telefonie, dlatego jakość zdjęć nie powala
ale szkoda by było ich nie pokazać. Słońce dopiero przecierało zaspane oczka
a ja nie chciałam używać lampy błyskowej, więc jest jak jest.

    Przy pałacowej sadzawce, spod nóg wyskakiwały nam tysiące małych żabek.

  Idąc laskiem, stwierdziłam, że drzewa rosną w kilku rzędach a więc kiedyś były
posadzone ludzką ręką. Być może była tu jakaś alejka. Może tu był wjazd do
pałacu?

   Idąc dalej natknęłyśmy się na chyba bardzo stare drzewo. Było ogromne
a na dole miało dziuplę,  do której zmieściłoby się kilkoro ludzi. Evie wyglądała
tam jak okruszek. Trzeba się przyjrzeć, żeby ją zobaczyć.

   Tak sobie spacerowałyśmy a słoneczko w tym czasie wstało,
zapowiadając kolejny, ciepły, pełen wrażeń dzień.

   Do zobaczenia:):):)